Είναι γεγονός ότι η πανδημία δοκίμασε με πολλούς τρόπους τη σωματική και ψυχική μας υγεία. Οι συνέπειες της πανδημίας δεν έχουν ακόμη φανεί πλήρως, ωστόσο, πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα μέτρα πρόληψης που επικεντρώθηκαν στην κοινωνική αποστασιοποίηση, ίσως οδηγήσουν σε αύξηση των περιπτώσεων κοινωνικού άγχους ή ίσως δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο τα άτομα με αυτό να ανταπεξέλθουν στις κοινωνικές τους υποχρεώσεις.
Πολλοί μπερδεύουν το κοινωνικό άγχος με την εσωστρέφεια. Ο εσωστρεφής έφηβος για παράδειγμα, έχει κοινωνικό δίκτυο απλά δεν είναι μεγάλο. Στον πυρήνα του κοινωνικού άγχους, ο έφηβος βιώνει ένα αίσθημα οξείας δυσφορίας όταν βρίσκεται μαζί με άλλους. Διακατέχεται από έναν έντονο και επίμονο φόβο ταπείνωσης όταν βρίσκεται σε καταστάσεις τέτοιες που ίσως χρειαστεί να «βγει μπροστά». Συχνά οδηγείται σε αποφυγή κοινωνικών περιστάσεων και περιορίζει τις συναναστροφές του στις απολύτως απαραίτητες.
Στο παρακάτω άρθρο θα βρείτε μερικές προτάσεις για τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν περισσότερο οι έφηβοι που βιώνουν κοινωνικό άγχος στις μέρες μετά την πανδημία, αναγνωρίζοντας ωστόσο το πόσο δύσκολο αυτό μπορεί να φαίνεται για τους ίδιους.